Antarctica: het legendarische Lemaire Channel

Lemaire Channel ijsberg

“Als we nu verder varen, komen we vast te zitten in het ijs en kunnen we niet meer terug.” We zijn nog geen 5 mijl verwijderd van Vernadsky, de Oekraïense basis op Antarctica, aan het eind van het legendarische Lemaire Channel. Het meest zuidelijke punt van onze reis. Was de bedoeling.

We beslissen anders. Het is gekkenwerk om nog verder te varen. Voor ons ligt alleen maar ijs. In hapklare brokken weliswaar, maar de ruimte tussen die brokken wordt steeds kleiner.

De beslissing was niet makkelijk, want we willen iedereen graag zo ver mogelijk zuid laten komen. En de wodka van Vernadsky laten proeven. Maar het ijs waarmee we onze wodka zouden koelen, verspert nu onze weg.

We keren om en varen voor de tweede keer deze dag door een van de meest spectaculaire doorgangen van het Antarctisch schiereiland: Lemaire Channel. Aan stuur- en bakboord steken de rotswanden bijna loodrecht uit het water omhoog. Grote ijsbergen drijven van zuid naar noord, bultruggen spuiten in de verte, pinguïns duiken vanaf een ijsschots in het water.

Op de heenweg stond iedereen aan dek foto’s te maken van de gletsjers, rotsen en ijsformaties. Maar nu op de terugreis duikt de een na de ander de salon in om op z’n laptop de resultaten te bekijken. Ik neem het roer over van de kapitein en stuur hem naar binnen om op te warmen; hij stond sinds vanochtend al buiten.

Even sta ik helemaal alleen naar misschien wel het meest bijzondere landschap op aarde te kijken. Het water klotst zachtjes langs het schip, de gletsjers kraken. Verder is het stil. Tot ik ‘kloenk’ hoor. Een flinke brok ijs schuurt langs de romp. De kapitein trekt z’n jas en handschoenen weer aan en stapt naar buiten om ijswacht te houden.

Lofoten: bergen, Vikingen en rorbuerZeilen langs de Noorse kust

Deel dit bericht