Ushuaia: ‘el fin del mundo’ roepen ze hier trots. En inderdaad, hier houdt het wel een beetje op.

Het is volop zomer, maar sneeuw, regen en harde wind wisselen elkaar af. Soms weet de zon er een minuut of 10 tussendoor te glippen, maar voordat je je capuchon afgezet hebt, regent het alweer. Nooit lang gelukkig. Daarna is het weer grijs. En winderig.

Bussen vertrekken richting het nationaal park van Vuurland, schepen zetten koers naar Antarctica, vliegtuigen stijgen op met als bestemming Buenos Aires. Ushuaia is een stad om te vertrekken, niet om te blijven.

En dat gaan wij dus ook niet doen. Nog een paar dagen en we gooien de lijnen weer los, verder richting zuiden. Want Ushuaia claimt wel het eind van de wereld te zijn, maar is het niet.